11 listopada to dla Polaków szczególny dzień - obchodzimy kolejną – już 102. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Mimo barier, jakie wynikają z obecnej sytuacji pandemicznej pragniemy, aby ta ważna dla każdego Polaka rocznica nie przeszła niepostrzeżenie, by nie utonęła w morzu naszych codziennych problemów i ograniczeń związanych z izolacją społeczną.
W tym roku nie możemy spotkać się na uroczystym przedstawieniu hołdującym „Ojcom” i „Obrońcom” naszej Ojczyzny…, nie możemy wspólnie zaśpiewać hymnu narodowego (każdy odśpiewał go w domu o 11.11), ani razem zanucić wzruszających pieśni o żołnierzu-tułaczu… Nie spotkamy się też tłumnie przy pamiątkowych tablicach, upamiętniających poległych, pomordowanych i prześladowanych za Ojczyznę mieszkańców naszej lokalnej społeczności…
Ale pamiętamy…
I czcimy to jedyne w swoim rodzaju święto – tak jak możemy – w domu..., mimo, że każdy z nas po swojemu, inaczej, ale..., jednak razem… .
Bo Polska jest przecież jedna, dla każdego ta sama,….Rzeczpospolita – wspólna nasza Ojczyzna.
Przystroiliśmy nasze domy, by każdy, kto przestąpi ich próg wiedział, że tu mieszkają Polacy…
Zrobiliśmy laurki, by nasza Ojczyzna poczuła się w tym dniu wyjątkowo…
A to życzenia „urodzinowe” dla Polski, przepełnione dziecięcą nadzieją, płynące prosto z serduszek młodego pokolenia…, dlatego tak wzruszające…
Katarzyna Grabka, Aneta Szymczak